Studie in België van Worldline bevestigt dat elektronische transacties milieuvriendelijker zijn dan cash
Het rapport brengt het traject naar een CO2-geoptimaliseerd betalingsecosysteem in kaart
Worldline [Euronext: WLN], wereldwijd een toonaangevende speler binnen betaaldiensten, publiceert vandaag een opmerkelijke studie die in België werd uitgevoerd en via een levenscyclusanalyse het enorme potentieel van digitale betalingen aantoont om minder CO2 uit te stoten.
De studie ‘Accelerating the Decarbonisation of payments’ [De CO2-neutraliteit van betalingen versnellen] streeft ernaar om de CO2e-uitstoot van verschillende betaalmethoden (cash, kaart, smartphone) voor transacties in winkels en online te kwantificeren en te vergelijken. Het verslag in opdracht van Worldline wil ook potentiële hefbomen identificeren die kunnen helpen om de koolstofvoetafdruk van betalingstransacties verder te verminderen, als onderdeel van de bijdrage van de betalingsindustrie aan de ambitie ‘Fit for 55’ van de Europese Green Deal.
In het door Worldline gesponsorde verslag werd als methodologie een levenscyclusanalyse toegepast. Het verslag werd opgesteld door Patrice Geoffron, Professor Economie aan de universiteit Paris Dauphine-PSL.
Het analyseert de volledige, end-to-end, waardeketen van elektronische betalingstransacties, van het gebruik van de kaart tot de bevestiging van de transactie. Het heeft betrekking op het volledige betalingsecosysteem, inclusief banken, netwerkproviders en betaalterminalfabrikanten.
Om te zorgen voor dataconsistentie werd de studie uitgevoerd op betalingstransacties in België, waar Worldline een toonaangevende verwerker van betalingen is.
Belangrijkste bevindingen van het verslag
Cash betalen in de winkel zorgt voor een hogere CO2-uitstoot.
- Een transactie met cash stoot naar schatting 36,8 g CO2e uit, inclusief de verplaatsing (zie grafiek 1), vergeleken met 2,45 g voor een betaling met kaart. Vanuit het perspectief van de koolstofvoetafdruk zijn elektronische betalingen in winkels veel efficiënter.
- Een transactie met cash (gebaseerd op één geldafhaling die dan gebruikt wordt voor gemiddeld 7 afzonderlijke betalingen) stoot 15 keer meer CO2e-emissies uit dan een gelijkaardige elektronische betalingstransactie in een winkel. Dat is voor het grootste deel te wijten aan de CO2e-uitstoot van de levering en bevoorrading van het fysieke geld, inclusief het gebruik van transport. Dat is goed voor 34 g CO2e-emissies.
- Zelfs zonder de uitstoot van de individuele verplaatsingen om cash uit een geldautomaat te halen, wordt de CO2e-uitstoot van een transactie met cash geschat op 2,8 g. Dat is 14% meer dan de huidige schatting van 2,45 g voor een elektronische betalingstransactie in een winkel.
- Bij een betaling met cash is het grootste deel van de uitstoot te wijten aan de fysieke aard van het geld, dat een eigen fysieke infrastructuur en vooral de infrastructuur van de geldautomaat nodig heeft, met inbegrip van een kluis, een pc, scherm en speciale gebouwen en faciliteiten. De uitstoot van een geldautomaat is 2,23 g CO2e, wat 80% van de totale uitstoot van transacties met cash vertegenwoordigt, waarbij de verplaatsing niet inbegrepen is.
- De schattingen van de CO2-uitstoot in het verslag voor transacties in cash houden geen rekening met de extra CO2e-uitstoot van de processen die volgen op de betalingen, die door handelaars uitgevoerd worden om de cash die zich opgestapeld heeft na de dagelijkse transacties te beheren. Het gaat daarbij om investeringen in veiligheid, speciale opslagruimte, fysieke transfer naar de bank of beveiligde transportdiensten van gespecialiseerde firma’s.
- Het verslag besluit dat de gestage invoering van elektronische betalingen in Europa en de afname van het gebruik van cash en cheques direct helpen om de ambities voor het verminderen van de CO2-uitstoot van het continent te verwezenlijken.
Elektronische transacties in winkels zouden nog minder CO2 kunnen voortbrengen dan nu het geval is.
- Op dit moment hebben de meeste CO2e-emissies van elektronische betalingen in winkels met de kaart te maken met de fysieke onderdelen van het transactieproces, zoals het papieren ontvangstbewijs, de plastic kaart en de betaalterminal.
- De meeste emissies zijn afkomstig van het dubbel afdrukken van de ontvangstbewijzen: 1 voor de handelaar en 1 voor de betaler. Die ontvangstbewijzen vertegenwoordigen 42% van de uitstoot, oftewel 1,03 g van de totale 2,45 g (zie grafiek 2).
- De andere fysieke onderdelen van de waardeketen, zoals de plastic kaart en de betaalterminal, vertegenwoordigen 1,33 g van de CO2e-uitstoot, waarvan 0,84 g afkomstig is van de kaart (34%) en 0,49 g van de terminal (20%).
- De IT-verwerkingsactiviteiten in moderne datacentra en netwerken dragen het minste bij aan de uitstoot, met slechts 4% van de totale emissies van een elektronische transactie [met 0,09 g]. Omwille van de concentratie en het delen van moderne datacentra waar miljoenen transacties verwerkt worden, vertegenwoordigt elke individuele transactie slechts een zeer beperkt niveau aan CO2e.
- Er is aanzienlijk potentieel om de CO2e-uitstoot nog beduidend verder te beperken. Door geen papieren ontvangstbewijzen meer af te drukken, de kaart te vervangen door een virtuele kaart op een smartphone en door de betaalterminal van de handelaar te vervangen door een smartphone, kan de CO2e-uitstoot verder verlaagd worden tot 0.74 g CO2e, vergeleken met de huidige 2,45 g voor de traditionele elektronische betaling met kaart.
- In dit geoptimaliseerde betaalscenario zou de resterende 0,74 g CO2e voornamelijk te wijten zijn aan de 2 smartphones die nodig zijn. Deze toestellen zouden 0,65 g CO2e per transactie vertegenwoordigen, wat voor het grootste deel toe te schrijven is aan de milieukosten die met hun productie gepaard gaan.
- Sinds augustus 2023 is het voor handelaars in Frankrijk niet meer verplicht om papieren ontvangstbewijzen af te drukken voor de meeste producten en diensten, in naleving van de Franse anti-afvalwet.
Online elektronische transacties: authenticatie via smartphone is de toekomst.
- In België gebruikt de consument een speciaal fysiek toestel dat typisch is voor de Belgische markt voor de authenticatie van de klant. Dat vertegenwoordigt 75% van de uitstoot van de online betalingstransactie en produceert 8,9 g CO2e, vergeleken met de 11,9 g CO2e voor de volledige transactie (zie grafiek 3).
- Net zoals met elektronische betalingstransacties in de winkel, kunnen er gemakkelijk verschillende optimaliseringsmaatregels ingevoerd worden om de koolstofvoetafdruk van online elektronische transacties te verminderen. Het wegdoen van het speciale authenticatietoestel zou bijvoorbeeld de voetafdruk van een transactie naar schatting verminderen tot 3 g CO2e.
- De creditcard vervangen door een virtueel equivalent met een betalingstoken en het gebruik van upstream beveiligingsauthenticatie zou de uitstoot met nog 2,2 g extra CO2e kunnen verminderen. Dat zou de koolstofvoetafdruk van de online transactie kunnen beperken tot minder dan 1 g (0,8 g), een potentiële verlaging met 93% in vergelijking met de bestaande online betalingstransacties.
- Om CO2e-uitstoot van online betalingstransacties te verminderen, komt de grootste impact van het vervangen van de fysieke kaarten en de speciale authenticatietoestellen door smartphones om online betalingen uit te voeren en te authenticeren.
Aanbevelingen voor minder CO² bij betalingen
Het verslag bevestigt dat acties die reeds door sommige overheden in Europa ondernomen werden, goede hefbomen zijn om de CO2e-uitstoot van betalingstransacties snel en zonder kosten te drukken. Dat zijn acties zoals minder ontvangstbewijzen afdrukken voor kaarthouders en het gebruik van cash beperken door contactloze transacties in winkels te steunen.
Het verslag raadt de volgende maatregels voor optimalisering van de koolstofvoetafdruk aan voor de verschillende spelers in het Europese ecosysteem van betalingen.
- Toezichthouders om een einde te maken aan het verplichte afdrukken van ontvangstbewijzen voor transacties;
- Banken om digitale tokens te geven en betaalkaarten dus virtueel te maken, in plaats van gebruik te maken van plastic kaarten;
- Handelaars om oplossingen op smartphones in te voeren, die elektronische betalingstransacties ondersteunen.
Patrice Geoffron, Professor Economie, Paris Dauphine-PSL: “De betalingsindustrie heeft een aantal mogelijkheden om zich aan te passen aan de noodzaak om te CO2-neutraal te worden. Het gaat daarbij om zaken zoals eco-ontwerp, energie-efficiëntie, CO2-neutrale energievoorziening en de circulaire economie.”
Sébastien Mandron, CSR Officer, Worldline: “De aanhoudende adoptie van digitale betalingen levert al een positieve bijdrage aan de ambitie van Europa om de CO2-uitstoot the verminderen, omdat ze milieuvriendelijker zijn dan contant geld. Maar naast dat intrinsieke voordeel van de overstap naar digitale betalingen, is het goede nieuws van deze studie op basis van gegevens uit heel België dat er nog veel meer hefbomen zijn om de CO2-voetafdruk van digitale betalingen verder te optimaliseren. Om deze hefbomen volledig te activeren, zullen we verder moeten gaan dan wat één enkel bedrijf zelf kan doen en ook gezamenlijk moeten werken als een ecosysteem. Door de verschillende spelers uit de sector zoals banken, toezichthouders, beleidsmakers en natuurlijk burgers rond dit gemeenschappelijke doel te verenigen, kunnen we de komende jaren steeds CO2-vriendelijkere oplossingen promoten en tegelijkertijd de veiligheid en het gebruiksgemak op het hoogste niveau houden.”
OVER PATRICE GEOFFRON
Patrice Geoffron heeft een doctoraat in industriële economie en is professor aan de Université Paris-Dauphine-PSL, waar hij interim-voorzitter en internationaal vice-voorzitter was. Hij was ook de oprichter van het Dauphine Economics Laboratory (LEDa). Naast andere wetenschappelijke verantwoordelijkheden is hij lid van de Wetenschappelijke Raad van het CEA en Engie, evenals van de Cercle des Économistes. Eerder was hij lid van de World Council van de International Association for Energy Economics en expert voor de Citizens' Climate Convention. Hij is mederedacteur van het tijdschrift Economics and Policy of Energy and the Environment en lid van de redactieraad van het International Journal of Management and Network Economics.
Perscontact
Kevin Scheers
Volledig rapport
PDF - 1.8 Mb
Persbericht
DOCX - 103 Kb